Paragraaf 129 Besluit

Dit is de duidelijke, eenvoudige en oprechte verklaring
van de rechtzinnige leer van de vijf artikelen waarover in Nederland verschil bestaat;
en tevens de verwerping van de dwalingen
waardoor de Nederlandse kerken een tijdlang in beroering zijn gebracht.
De synode is van oordeel dat deze verklaring en verwerping zijn geput uit het Woord van God
en overeenstemmen met de belijdenis van de gereformeerde kerken.
Daaruit blijkt duidelijk dat degenen die dit het minst paste,
in strijd met alle waarheid, billijkheid en liefde hebben gehandeld.
Zij hebben het volk willen wijsmaken:

  • dat de leer van de gereformeerde kerken over de predestinatie en de daarbij behorende hoofdstukken door haar eigen dwingend karakter de harten van de mensen van alle godsvrucht en religie aftrekt;
  • dat ze een oorkussen is voor het vlees en de duivel en een burcht van de satan, van waaruit deze alle mensen belaagt, het merendeel van hen verwondt en velen van hen met de pijlen van wanhoop of van zorgeloosheid dodelijk treft.
  • dat deze leer God tot een auteur van de zonde maakt, onrechtvaardig, een tiran en huichelaar en dat ze niets anders is dan een hernieuwd stoïcisme, manicheïsme, libertinisme en mohammedanisme (islam).
  • dat ze de mensen zorgeloos maakt, door hen wijs te maken dat niets de zaligheid van de uitverkorenen kan verhinderen, hoe zij ook leven, en daarom allerlei gruwelijke misdaden onbekommerd kunnen begaan.
  • dat niets de verworpenen tot hun zaligheid kan baten.
  • dat daarmee wordt geleerd dat God louter en alleen naar het goeddunken van Zijn wil, zonder ook maar enigszins rekening te houden met enige zonde, het grootste deel van de mensheid tot het eeuwige oordeel voorbestemd en geschapen heeft:
  • dat de verwerping op dezelfde wijze de oorzaak van ongeloof en goddeloosheid is als de verkiezing de bron en oorzaak van het geloof en de goede werken.
  • dat veel onschuldige kleine kinderen der gelovigen van de borst van hun moeders worden afgerukt en op wrede wijze in het helse vuur geworpen worden, zodat hun noch het bloed van Christus kan baten, noch de doop, noch het gebed van de kerk bij hun doop.
  • en wat voor andere dingen er nog meer zijn die de gereformeerde kerken niet alleen niet belijden, maar ook van ganser harte met afschuw verwerpen.

Daarom betuigt deze synode van Dordrecht
aan allen die de naam van onze Zaligmaker Jezus Christus godvruchtig aanroepen,
in de naam des Heeren, dat zij over het geloof van de gereformeerde kerken moeten oordelen,
niet vanuit lasteringen, die van her en der bijeengeraapt zijn;
ook niet vanuit persoonlijke en bijzondere uitspraken van sommige oude en nieuwe leraren,
die vaak ook te kwader trouw worden aangehaald of verdorven
en in een verkeerde zin verdraaid worden;
maar vanuit de openbare belijdenissen van de kerken zelf
en vanuit deze verklaring van de rechtzinnige leer,
die met unanieme overeenstemming van alle leden gezamenlijk
en van ieder lid van de gehele synode afzonderlijk bevestigd is.

Vervolgens vermaant de synode de lasteraars ook ernstig
dat zij inzien welk een zwaar oordeel van God diegenen op zich laden
die zo veel kerken en belijdenissen van zo veel kerken op valse wijze tegenspreken,
de gewetens van de zwakken beroeren
en bij velen de gemeenschap van de ware gelovigen proberen verdacht te maken.

Ten slotte vermaant deze synode alle mededienaren van het Evangelie van Christus,
dat zij zich bij de behandeling van deze leer, zowel in scholen als in kerken,
godvruchtig en eerbiedig gedragen;
haar zowel mondeling als schriftelijk tot eer van God,
tot heiligheid van leven en tot vertroosting van de verslagen harten aanwenden;
dat zij met de Schrift, overeenkomstig de aard van het geloof,
niet alleen oordelen, maar ook spreken
en ten slotte zich onthouden van alle manieren van spreken
die de grenzen die de ware zin van de Heilige Schrift ons stelt,
overschrijden en die de brutale sofisten een rechtmatige oorzaak zouden kunnen geven
om de leer van de gereformeerde kerken te beschimpen of ook te lasteren.

Moge de Zoon van God, Jezus Christus, gezeten aan de rechterhand van Zijn Vader,
Die de mensen gaven geeft, ons heiligen in de waarheid,
hen die afgedwaald zijn tot de waarheid terugbrengen,
de lasteraars van de gezonde leer de mond stoppen
en de getrouwe dienaren van Zijn Woord
met de Geest van wijsheid en van onderscheiding onderrichten,
opdat al hun spreken moge gedijen tot eer van God en tot opbouw van de hoorders. Amen.

Met toestemming overgenomen uit: De Dordtse Leerregels, een hertaling; dr. W. Verboom, 2018, KokBoekencentrum Uitgevers.
hedendaags
HSV
onder tekst
17
leermodusleren